(1884 Gönen-1920 İstanbul) Öykü yazarı. Ortaöğrenimini Istanbul Baytar Rüştiyesi ve Edirne Askeri İdadisi`nde, yükseköğrenimini Harbiye Mektebrnde tamamladı. Balkan Savaşı`nın sıkması üzerine orduya katıldı ve savaştan sonra Istanbul Kabataş Sultanisi`nde edebiyat öğretmenliği, Darülfiintın`da Tetkiki Lisaniye Encümen üyeligi yaptı. Mecmuai Edebiyede çıkan şiiriyle edebiyata atıldı. Sebat ve Serbest Izmir, Aşiyan, Kadın, Bahçe, Rumeli Teşvik, Piyano dergi ve gazetelerinde yazdı. Genç Kalemler`in ikinci dizisinin ilk sayısında çıkan "Yeni Lisan" makalesi büyük tartışmalara yol açtı. Yeni dil görüşüne bağlı kaldı. Türk Yurdu, Yeni Mecmua, Vakit, Akşam, dergi ve gazetelerinde yazdı. Yaşadığı dönemin geleneksel dil ve edebiyat anlayışına bağlı kalmayan yenilikçi kişiliği Türk dtizyazısının gelişme aşamasında büyük dönüşiImler yarattı. "Tabii lisan, konuşulan lisandır` ilkesi üzerinde inatla durarak öykülerinde yalın bir anlatım kurdu. Edebiyatı Cedide ve Fecri Atrnin üz.entiei dil bcğcnisinc karşı çıktı. öykülerinde özgünlüğü, çevresindeki insanlann kişiliklerinde aradı. Eserleri arasında: "Efruz Bey", "Kahramanlar", "Bomba" , "I farm", "Yüksek Okçeler", "Kurumu; Ağaçlar", "Yalnız Efe", "Falaka" yer aldı.