Yaşamla en az bir anlamda “özdeş” olan iki sözcük vardır. Onlar da : “nefes almak”tır. Bu iki sözcüğe eğer anlam ve değer kazandırılmak isteniyorsa; nefes alırken bilim ve teknoloji ile ilgilenmek gerekir. Yaşamda karşılaşılan her şey mantıksal süzgeçten geçirilmelidir. “Mantıksal Süzgecin Etkinliği/Doğruluğu/Anlamı/Olumluluğu” yaşam boyunca bu süzgecin oluşması için var olan tüm olgulara yapılan yüklemeye bağlıdır. Süzgeçten geçen değerler aynı olsa bile ortaya çıkan sonuç aynı toplumu oluşturan bireylerin birliktelik oluşturmak ya da ayrılık oluşturmak gibi sonuçlarını ortaya çıkarabilir. “Yaşam bir bütündür”. Ama herkes için ayrı bir bütündür. Söz konusu olan bu bütünlük bir ülkenin başka bir ülkeye hidrojen bombası atmasına ya da o ülkeye her anlamda ve her yapıda yardım etmesine neden olabilir. Bilim ve teknoloji “evrensel” olmalıdır. (Bu tümceler – bilim ve teknolojinin sorgulanabilir olmaması – yapısı referans alınarak yazılmıştır.) Eğer durum böyle değilse yani “mantıksal süzgeç” devre dışı bırakılıyorsa o zaman bilim ve teknolojiden söz etmek, cansız bir nesneye bir şeyler öğretmeye çalışmaktan farksızdır. Tanrı/Allah’ı anlamaya çalışmanın en mantıklı yollarından biri O’nun yarattığı tüm paralel evrenleri ve evrenler arası bölgeyi “anlamaya çalışmak” olacaktır. Bu görev sırasında ne kadar çok bilgi edinilirse, o bireyin/kişinin/bilim insanın zihninde Tanrı/Allah o oranda daha iyi anlaşılır...

(Bilgisayar, Elektrik - Elektronik) Yük. Müh. 
Metin Şahin