“Karanlıktan korksan da deli gibi, artık kimse görmediğine göre salmaktı gözyaşlarını yağan yağmurla. Uluyarak ağlamaktı yalnızlık, uluyarak… Yaralı bir hayvan gibi, çığlıklarını duyduğum o kadın gibi ağlamaktı evde yalnızken...”
“‘Ne olursa olsun bir köylü kızının neler yapabileceğini hepinize göstereceğim. Kendinizden utanacaksınız. Öyle başarılı olacağım ki herkes bana saygı duyup, önümde ceketlerini ilikleyecek.’ demişti kendi kendine kafasını kararlı bir şekilde sallarken.”