“Nerede kaldığımızı sakın unutma...”

İtalyan konsolosunun konutunun bitişiğindeki etrafı duvarlarla çevrili dar sokaktan geçerken, binanın bahçesindeki ıhlamur ağacının yola sarkan dallarından dökülüp yerlere saçılan yapraklarını görünce durdu. Olduğu yerden hafifçe öne doğru eğilerek görebildiği kadarıyla yerdeki kurumuş yaprakları incelemeye başladı. Bir yandan da bastonunu bir parmak gibi kullanıp onları çeviriyor, tek tek inceliyordu. Gözleriyle seçtiği iki tanesini bastonunun ucuyla çekerek yan yana getirdi. Sonra büyük bir dikkatle eğilerek yaprakları yerden aldı. Bastonunu tekrar koluna takıp yaprakları elleriyle inceledikten ve üzerlerindeki tozu sildikten sonra üst üste koyup pardösüsünün
cebine yerleştirdi.

Kitapların eşlik ettiği iki farklı yaşamın öngörülemeyen hikâyesi. Bir hayat kitap okumadan nasıl sürdürülebilir yahut kitapların arasında kaybolmadan nasıl yaşanır? Biri yolunu çizmeye yeni başlamış, diğeri yolun sonuna doğru ilerlemekte olan bu iki kişinin öyküsü okuru hem dingin, hem merak dolu bir maceranın içine sürüklüyor.
Oğlak Yayınları, Can Orhun’un, üçüncü romanı Belki Birimiz’i yayımlamaktan gurur duyuyor...