Bu çalışma, 16. yüzyıl Rumeli`sinin ete kemiğe bürünmüş hali olan Muhyiddin Abdal`ın çok katmanlı kimliğini deşifre ediyor. Osmanlı`nın iskân politikaları, kanlı Kalenderî isyanları ve Balkanlar`ın senkretik inanç dokusu içinde şekillenen bu Kalenderî-Bektaşî-Hurûfî dervişin portresi; kendi şiirleri, halkın belleğinde yaşayan menkıbeleri ve dönemin tarihsel arka planı ekseninde incelenmektedir. "Vahdet-i Vücûd"dan "İnsan-ı Kâmil"e, "gönül" kavramından "Dört Kapı Kırk Makam"a uzanan felsefesi, onun nasıl hem bir "Abdal" hem de bir "arif" olabildiğinin şifrelerini sunuyor.