Çalışanlarımla aramdaki mesafeyi korumak 
hiçbir zaman zor olmamıştı. 
Ta ki Billie, çiftliğime adım atana kadar…

Billie yeteneğiyle parlayan, ateşiyle insanın aklını karıştıran, varlığıyla ortama bambaşka renkler katan bir kadındı. Karşılaştığımız andan itibaren düşüncelerim hep onun çevresinde dönmeye başladı. İnatlaşmadan ya da 
büyüsüne kapılmanın nasıl olacağını düşünmeden duramadım. Bu küçük kasabada, üstelik daha da küçük çiftliğimde aramıza sınır koymak imkânsızdı. Billie bir 
insanın taşıyabileceği tüm “bütünlüklerin” vücut bulmuş haliydi; keskin zekâsı, kendine güvenen duruşu ve hayallerime sızan o güzelliği… Hem yıkımın eşiğindeki 
bu çiftliği hem de beni ayakta tutabilecek tek güçtü.

Gün geçtikçe içimde bir şeyler çözüldü. Birlikte geçirdiğimiz her an, aklımı ve kalbimi biraz daha ona bağladı. 
Dudaklarını, güvenini, kalbini… yalnızca bedenini değil, varlığının her halini istedim.

Ancak Billie’yi istemenin bir bedeli vardı. Artık yalnızca yarışları değil, kaderin sunduğu bu mutluluk şansında
 aşkı da kazanmak istiyordum.