Çalışmamız bir giriş ve üç bölümden meydana gelmektedir. Girişte Türk edebiyatında Azîzî mahlasını kullanan şairlerden bahsettik. Bunlar içerisinde biyografi kitaplarında bahsedimeyen fakat II. Bayezit`ten defalarca ihsan alan Azîzî`ye dikkatleri çekmek isteriz. Ayrıca 1689 tarihinde vefat eden İsâzâde Mehmet Aziz`in Divan`ının yegâne nüshasının Zagreb Bilim ve Sanat Akademisi kütüphanesinde bulunduğunu ve henüz bir değerlendirmeye tabi tutulmadığını da belirtmek isteriz.