Kusursuz görünen ailelerin ihtişamlı maskelerinin ardında gizlenen karanlık sırlar, sessizlikle mühürlenmişti ve göründüğünden çok daha ağırdı.
O da en az onlar kadar dibe batacaktı.
Başka biriymiş gibi davranmak, Leyal’in tek çıkış yoluydu ve bu dünyaya adım attığı anda İlay olmak zorundaydı. Artık yalan sadece ağzına değil, tüm benliğine yuva yapacaktı.
Gerçeklerin su üstüne çıkmasına dek ne kadar yalan söyleyebilirdi?

“Ben sözlerin tutulmamasına ve yarı yolda bırakılmaya alışkındım.
İnsanların yalanları doğruymuş gibi kamufle edip gizlemesine, gülümseyip arkamdan konuşulmasına alışkındım.
Sevdiklerini söylemelerine ama tamamen uçkurları uğruna kullanmalarına alışkındım. Gidenin gelmemesine alışkındım.”