Zaman zaman içinde, evvel zaman içinde… Çok uzaklarda değil, hemen kendi ülkemizde… Nur yüzlü, pamuk sakallı, sevgi dolu bir dede yaşarmış. Öyle iyi kalpliymiş ki *Masallarda bile böyle iyi insan olmaz* dermiş görenler…

Mevlana Dede, çevresindekileri hep iyiliğe yönlendirir, kötülükten alıkoyarmış. Allah sevgisi, insan sevgisi, hayvan, doğa sevgisi konusunda hikâyeler anlatırmış. Her zaman güzel öğütler verirmiş.

Onun bu güzel konuşmaları ve öğütleri tüm dünyada duyulmuş. Dünyanın dört bir yanındaki insanlar onunla tanışmak için Türkiye’ye gelirmiş. Dünyada onu tanımayan kalmamış.

*Bu güzel öğütleri herkes bilsin, herkes öğrensin* diye yazmaya başlamışlar. Bu yazılar yüzyıllar sonrasına bile kalmış. Elden ele dolaşmış, dilden dile söylenmiş. Mevlana Dede ölmüş olmasına rağmen yüzyıllarca gönüllerde yaşamış.

Bu güzel masalın sonunda, siz de bu öğütleri merak ettiniz değil mi? Dünyandan insanlar merak eder de siz nasıl kendi dedenizin öğütlerini merak etmezsiniz ki!

Şimdi koltuklarınıza oturup bu güzel masalları okumak için hazır mısınız? Mevlana Dede’nin en güzel öğütlerini Mesnevi’den derlenen bu güzel masallarda bulacaksınız…