“Artık ne kenti, ne sokağı hissediyordum, ne sokağın adını ne de kendi adımı; burada yabancı olduğumu, tanımadığım bir yerde her şeyden müthiş bir şekilde arınmış olarak durduğumu duyumsuyordum yalnızca.” Ay Işığı Sokağı adlı öyküden

Beş kısa öyküden oluşan Ay Işığı Sokağı, aynı zamanda kitaba adını veren ilk öykü. Bu hikâyede bilmediği bir şehrin sokaklarında amaçsızca yürüyüşe çıkan yolcu, yalnız bir adamla karşılaşır, her yalnız gibi onun da anlatacağı derin bir hikâyesi vardır... Zweig acının, kederin, umutsuzluğun yazarı. İnsanın karanlık tarafıyla daha çok ilgilenen yazar, hikâyelerinde, belki de çoğu zaman göz ardı ettiğimiz yüzümüzle bizi karşı karşıya getiriyor.