"Ya yaşanmasaydı?" sorusuyla mücadele etmek zordur, geçmişin can yakıcı gerçekliğiyle yüzleşmekse daha zor... Çünkü geçmişi sorgulamak, geleceğe karşı duyulan öfkeyi de beraberinde getirir. Mavi, sığınağı olarak kabullendiği sahte rüyadan geçmişindeki tüm yaralarının birer birer ortaya çıkmasıyla uyanır. Gerçek dünya ve geçmişi ile yüzleştiğinde ise hayatındaki tek gerçeğin bir çift mavi gözde gizli olduğunu fark eder. Atlas ile Mavi’nin aşkı dünyanın ağırlığı altında ezilseler de yıkılmaz bir kale hâlini alır. Atlas ile Mavi, *gitmek* ile *kalmak* arasında verdikleri tüm savaşları ve bütün imkânsızlıkları teker teker aşarak her yolun sonunda birbirlerini bulurlar.

"Neden bu defteri elime aldığımı ve bu satırları yazmaya başladığımı bilmiyorum. Sadece içimdeki zehri bir yere akıtmazsam dağılacağını ve en sonunda beni öldüreceğini hissediyorum. Hatta bundan eminim. Belki bir gün, belki ben sırtımda taşıdığım dünyanın altında ezildiğimde bu defteri okuyan bir çift göz hayata benim baktığım karanlıktan bakar."