"Atlas titriyordu. Duvarında bir geçit belirmiş ve içinden bir şey çıkmıştı. Dikkatlice baktı çıkan şeye. Uzun dağınık fırça gibi saçları, normal bir yetişkinin iki katı büyüklüğündeki kulakları, bir ceket düğmesi kadar küçük burnu, çocuk eli sayılacak kadar minik elleri, kıpkırmızı dudakları, vücuduna göre orantısız küçük bacakları ve kıllı kollarıyla daha önce hiç görmediği garip bir tipti bu. Tırnakları neredeyse tam bir daire gibi yuvarlaktı. Boynu varla yok arasındaydı. Zayıf ve kaslıydı. Hatta vücut geliştirmecilerinki gibi nizami, üçgen bir vücudu vardı. Boyu Atlas’tan çok az uzundu.
Üstünde kısa pantolonu ve kısa kollu ceketten oluşan aşırı dar yeşil bir takım vardı. Cekette madalyayı andıran bir sürü metal parça vardı ve askeri bir kıyafete benziyordu. Yarım ceketin ucundan gözüken kol kılları erkek olduğunu anlamak için yeterliydi. Ayakkabıları öne doğru sivrilen, son derece gösterişli, sarı işlemeli bir çarıktı. Dikkatlice süzdü Atlas’ı. Etrafında dolaşmaya başladı. Gözleriyle baştan aşağıya inceledi ve etrafındaki dönmesini tamamlarken, derin bir nefesle kokladı onu. Kokusunu sanki daha önce bildiği başka bir kokuyla karşılaştırdı. Aniden Gece’ye döndü. “Bu o mu?” diye sordu..