Sevgili Dostum;
Bana yazdığın sözlerine kırıldım.

Sana veda edemiyorum ama bu yazdıklarını hak edecek hiçbir şey yapmadım. Ben rahatsızım aylardır tedavi görüyorum, psikolojik sorunlarım var sana değil kendime bile faydam yok. Senden tek ricam var sakın kendini kurup doldurup üzme çünkü ben bittim çok kötüyüm. Belki bu sözlerim sana son olabilir. Lütfen rahat ol. Benim bundan sonra hiç kimseye faydam olmaz. Hayat beni harcadı. Ne kadar neşeli göründümse içimde kopan fırtınaları durduramadım. Hayata pes ettim. Kendine iyi bak.

Sen benim çocukluk geçmişim olarak hep kal. Kendine ve hayata iyi davran.

Sen çok değerlisin bunu unutma. Ama ben artık ben değilim. Ne akıl ne mantık kalmadı hatta daha ötesi hayata inancım bitti. Bugüne kadar söylediklerin için, bana verdiğin değer için sonsuz teşekkürler.

Saygılarımla. “Hoşça kal…”
Son kez böyle yazmıştı kadın durumunu ihanet ederek gittiği adama.
Sonrası ve dahası, elinizdeki kitapta…