H. C. Andersen’in masalları nükte ve dokunaklılığı bir araya getirir; yazarın hafif ama kurnaz dokunuşları, insanoğlunun bencillik ve budalalığını gösterir. ‘Kral Çıplak’ta, kralın budalalığına işaret etmek için bir çocuk kullanılır ve aşırı kendini beğenmişliği, sonuçta kralı gülünç duruma düşürür.

Aptallık cezalandırılır; tıpkı ‘Çirkin Ördek Yavrusu’nun alçak gönüllülüğü ve güzel ahlakının hikâyenin sonunda ödüllendirilmesi gibi, Andersen’in neşeli ve hayat dolu üslubu, ‘Küçük Deniz Kızı’, ‘Küçük Prenses ve Bezelye Tanesi’, ‘Sihirli Kutu’, ve ‘Karlar Kraliçesi’ gibi bu kitaptaki seçme eserlerine yansımaktadır. Bu yaratıcı ve eğlendirici masallar, 150 sene evvel, ilk yazıldıkları zamanki evrensel popülerliklerini bugün de sürdürmektedirler.