1923’te yayımlanan Altın Işık, Gökalp’ın dil ve anlatım bakımlarından Türkçülük ve halk yazını konusundaki düşüncelerini hem düzsöz hem de şiir biçiminde uyguladığı en önemli yapıtlarından biridir.

Yapıtın içeriği üç bölümdür: Birinci bölümde, düzsöz olarak yedi halk masalı; ikinci bölümde şiir diliyle yeniden anlatılan “Kolsuz Hanım” ve “Küçük Hemşîre” adlı halk öyküleri ile Dede Korkut Kitabı’ndaki “Deli Dumrul” ve “Basat” adlı öyküler; üçüncü bölümdeyse, şiir diliyle yazılmış kısa bir oyun denemesi yer alır.

Kitabın bu basımında, düzsöz olarak yazılmış bölümleri günümüz diline uyarlanmış; şiir biçimindeki bölümlerdeyse, ölçü ve uyaklara bağlı kalmak zorunluluğu nedeniyle, günümüz genç okurlarının bilmediğini düşündüğümüz Arapça ve Farsça sözcükler dipnotlarıyla açıklanmıştır.