“BUĞRA HAN CİHAN, 
HER YALNIZLIĞIMDA 
BENİ KAÇTIĞIM YERDE BULAN.”

 Aile tüm kötülüklerin iyi niyetle yapıldığı bir yerdir, derlerdi. Peki ya lise? Lisedeki arkadaşlıkları insanın ikinci ailesidir. Kimilerinin en büyük şansı bu okul binası olurken, kimilerinin hayatı boyunca hafızasından kazıyamadığı hayal kırıklıklarının evidir. Yalnızca hayal kırıklıklarının değil, kalbin de bu kırıklarla beraber defalarca parçalandığını öğrendiği bir lanettir. Belki de büyümenin ilk sancısı, Aşkın ilk çarpıntısı, Dudaklara bırakılan ilk masum busedir. 
Bizim hikayemiz, masumiyetin kaybedilip mücadelenin başladığı noktada değişiyordu. Mezuniyet yılımızda başımıza gelen o felaketle…Birbirimizi kaybedip yeniden bulduğumuz kişilerin artık biz olmadığını anladığımız o gecede.

 NEFESİNİ TUT ÇÜNKÜ BU GERÇEK 
BİR LİSE HİKÂYESİ. 
BİZİM HİKÂYEMİZ.