AİDİYET 2 – BAĞIŞLAYABİLİR MİSİN?

Bazen birini unutmadan önce, onu ne kadar sevdiğini asla fark edemezsin.

Nasya, bir zamanlar gözlerinin içine bakmaktan korktuğu adama kalbini kaptırdı. Ama bazı hisler dile gelmediğinde, sevda sanıldığı kadar güçlü değildir Pars için. Ve Nasya’nın sessizliği, adamın karanlığında yanlış kapıları aralar.

Yan yana duran iki yabancı gibi oldular zamanla. Sözler sustu, bakışlar kaçtı. Derken hayat, Nasya’nın hafızasından da daha fazlasını aldı. Geçmiş bir silinmiş anılar kümesi, Pars ise adını hatırlamadığı bir yabancıya dönüştü.

Ama aşk kolay pes etmez.
Gurur kırılır, kalpler çatlar, sessizlik boğar… Pars, gururunu ayaklar altına alarak kaybettiği kadına yeniden yaklaşmaya çalışırken, Nasya her defasında bir adım daha uzaklaşır. Çünkü hatırlamadığın birini sevmek kolay değildir. Ama bazen, kalbin unutmayan bir yerinde bir iz kalır.

Ve o iz, bir gün seni eve döndürür.

Ait hissetmek… bazen hatırlamakla değil, hissetmekle başlar.