Sosyal yalnızlığın buhranları içinden çıkmak isterken, kendini tamamen yalnızlığa sürükledi. Adı yalnız ve dul kadındı, kabul göremiyordu girmek istediği toplumda. Anlatmak istiyordu her şeyi, dinleyen yoktu. Gurbet soğuktu, ısıtmıyordu güneşi ve o hep üşüyordu. Dost arıyordu, arkadaş, sırdaş arıyordu. Ama yoktu. Gecenin zifiri karanlığı şafak sökümüne ulaşmıyordu. Ruhuna gidecek yol sevgiden geçiyordu ama sevgi yoktu. Sahte yakınlık oyunları, gerçekten uzak samimiyet bir parça eti içindi. Ve fark edemiyordu...