Sis, doğmakta olan güne inat, aşağılara kadar inmiş, geniş Gelenoğlu topraklarını gizemli bir masal dünyasına benzetmişti. Ev daha yukarılarda kaldığı için, zamanla ihtiyaç oldukça yapılıp oraya buraya serpiştirilmiş tek katlı, çoğu yayvan binalar, çöken, adeta yerlerde sürünen bulutun altında kaybolmuşlardı. Bu beyaz karanlığı delen tek tük bacalar ancak seziliyordu. Farklı köşelerden farklı hayvan sesleri, bir de binadan binaya gidip gelen insan siluetleri... Ova ile plato arası bu yükseltide, uzaktaki tepelerin varlığı bilinmese, bu düzlük böyle sonsuzluğa doğru uzanıp gidiyor, diye düşünülebilirdi.