Nixon başkanlık döneminin Çin açılımı siyaseti, Nixon ve Kissinger ikilisi tarafından herhangi bir ülke ile ABD arasında kurulan yakın tarihin en çarpıcı ilişki biçimidir. Amerika bu dönemde, Sovyetler Birliği’ne karşı Soğuk Savaş mücadelesinin tam ortasında ve kırmızı çizgilerini kalın ve net bir biçimde çizmiş iken, en az Moskovalı liderler kadar komünizm ilkelerine bağlı bir ülke olan Çin ile farklı bir ortaklık ilişkisi kurma yoluna gitmiştir. Washington Hükümeti mevcut politik tavrında bir dizi revizyona giderek, daha önce devirmeye çalıştığı Çin Hükümeti’nin ekonomisini desteklemeye, silahlandırmaya, istihbarat paylaşmaya ve sınırlar arası engelleri kaldırmaya yönelik girişimlere başlamıştır. Çelişkilerle dolu olan bu ikili ilişki biçimi, temelinde stratejik kazanımlar ön plana alınarak kurulan bir ilişki tipinin en ideal biçimini bizlere göstermektedir. Özünde farklı siyasi ve ekonomik sistemlere sahip iki ülke, her iki taraf içinde bir tehdit unsuru olarak algılanan üçüncü bir ülke olan Sovyetler Birliği’ne karşı zorunlu bir iş birliği yapmışlardır. Bu stratejik ilişki biçimi, Amerikan tarihinde daha önce deneyimlenmeyen ve emsali olmayan bir ilişki biçimini temsil etmektedir.