Otuz üç yıl sonra döngü yeniden başladı.
Zamanın kırılmış aynalarında yankılanan fısıltılar seni çağırıyor. Her adımın bir sırra, her sessizliğin bir yankıya dönüştüğü bu yolculukta artık geri dönüş yok. Gizemle örülmüş kapılar birer birer aralanırken, kaybettikçe çoğalacak, çoğaldıkça eksileceksin. Çünkü bu yol, görünenin ardındaki hakikate çıkan bir geçittir.
Kaderini bir başkasının ellerinde arama.
Onu yazacak olan sensin. Ne gözyaşın seni kurtarır ne de şikâyetlerin. Mazeretlerin yırtılmış bir kefen gibi önüne serilirken, korkuların zincir gibi ayaklarına dolanacak. Ama sen, içindeki sesi dinlersen, o zincirleri kırabilir ve karanlığın içinden doğan ışığı bulabilirsin. Seçim senin, yol senin, adımlar yalnızca sana ait.
Bu kitap bir hikâye değil.
Bu kitap, içinde uyuyanı uyandırmak için yazıldı. Harflerin ardında saklı kehanetler, satırlarda kıvrılmış sırlar var. “333” yalnızca bir sayı değil, bir çağrının yankısı, bir ruhun uyanışı. Şimdi gözlerini kapa, kalbini aç ve ilk adımını at. Çünkü bu defa yazgını değil, kendini okuyacaksın.