İçimizden biri, bir kısmımızın tanıdığı, bir kısmımızın ise görmese de tanıyabileceği Feritaç’ın, Çağrıl’ın, Abdulaziz abinin ve Selçuk’un hikâyesi. Kuş ile kafesi satıp kafes alan Feritaç, hayattaki tek gerçekliğinin insanların söylencelerinden ibaret olduğuna inanan Feritaç. Elleri ve ayakları, geleceğinin talihi başka hikâyelerin içinde kördüğüm olmuş Feritaç.

Ve birbirlerinden üstün oldukları iddiasıyla en zayıfın tepesine basan, basmaya çalışan, sözcükler üstünde tepinen diğer boş insanlığın hikâyesi.

Feritaç annesiyle bağını hiçbir zaman koparamamış, her eyleminde onay alma güdüsü baskın olan bir bireydir. Toplumun onayı, arkadaşlarının onayı, anne babasının onayı, bireyselleşmeye çalışan Feritaç ile toplumun onu nasıl simüle ettiğini gösteren, yeniden aynı kalıplara sokulmasının aile-toplum-çevre iş birliğinde nasıl gerçekleştiğini anlattığımız bu romanda, hikâyelerin büyük bir kısmı gerçek hayatta aynı şekilde yaşanmıştır. Üç liranın anlamı, Feritaç’ın cebindeki bu paraya sahip çıkma çabasını absürt olarak herkese yansıtmasıdır.