Umut, babasıyla gittiği cep telefonu satan bir dükkânda başlayıp İstanbul Oyuncak Müzesi’nde biten yolculuğunda hiç bilmediği birçok şeyler karşılaştı. Çocuk işçilerle tanıştı. Çalıştığı için okula gidemeyen çocuklar olduğunu öğrendi. Mutlu olabilmek için büyük ve pahalı şeylere ihtiyacı olmadığını, zaten çok güzel bir hayatı olduğunu gördü.
Ve anladı ki
‘’Sadece parmağıyla dokunabildiği bir kutnun başında saatler geçirmek yerine oyuncaklarıyla oynaması gerekliydi…’’