Ses; 1936-1937 yılları arasında çeşitli gazete ve dergilerde yayımlanan beş uzun öyküden oluşmaktadır. Buradaki öyküler de Değirmen ve Kağnı da olduğu gibi toplumcu görüşünün yansımaları niteliğindedir. Yine Mehmet Galip Aksoy’un “Kağnı” kitabındaki önsözüne başvuracak olursak; Öykülerinde Anadolu insanının geri kalmışlığı, fakirliği, devletle olan ilişkisindeki çaresizliği, aydınların bu tablo karşısındaki kayıtsızlığı Sabahattin Ali’yi derinden etkilemiştir. Heyecanlı ve atik kişiliğinin de etkisiyle en ufak bir anlaşma veya temas noktası bırakmaksızın öykülerinde işverene, yöneticiye, ağaya, muhtara, zengine, kolluk güçlerine ve özellikle aydınlara çatmış ve bunları eleştirmiştir.