Sabah kalktığımda Zeytin’in sahibi olan Pınar çoktan kalkmış ve mama kabımı doldurmuştu. Hemen yemeğimi yedim ve dışarı çıktım. Zeytin kapının önünde iyice yayılmış yatıyordu. *Yanlışlıkla* Zeytin’in üzerine basınca Zeytin birden havaya fırladı. Beni gördüğünde *Sen fazla olmaya başladın Pati!* diye bağırdı. *Bak Zeytin, bütün yaz böyle kavga etmek zorunda değiliz, arkadaş olabiliriz.* dedim. Bana döndü ve *Aslında haklısın, bütün yaz kavga etmek çok kötü olur, sana bir şans vereceğim.* dedi ve ekledi: *Bu arada madem benimle arkadaş olmak istiyordun niye üzerime bastın?* O an, işte o an öylece kaldım.

Zeytin’in bana değişik bir şekilde baktığını görünce sadece *Yanlışlıkla oldu.* diyebildim. Hemen ardından bir ses duyduk. Zeytin bana *Bu bir köpek, çabuk ol, kaçmalıyız!* diye bağırdı