Karanlık bir yerdeydi. Yanında kendi yaşlarında , yüzünü göremediği bir adam vardı. Ona usulca yaklaştı, ellerini tutup avuç içlerinden öperek buz gibi parmaklarını ısıttı.

"Başını kaldır bana bak İpek. Bırak kirpiklerinde birikmiş yağmur damlaları sel olup aksın, akıp gitsin ki yerine baharı müjdeleyen erik ağacımızın çiçekleri doluşsun."