Mekke’nin dışından hafif bir çığlık sesi duyuldu. Bu ses havaya dağılıp yankılandıktan sonra yavaş yavaş eriyip ortadan kayboldu…
Burada gündüz vakti ateş gibi sıcak oluyor, geceleri ise her taraf buz kesiliyordu. Karanlık çökünce, Mekke’yi dört bir yandan kuşatan çölü amansız bir hal alıyordu.
Abdulmuttalib, Kâbe’nin yanındaki Hicr mevkiinde serin bir gölgede uyuya kalmıştı. Uykunun en tatlı yerinde ilginç bir rüya gördü. Biri kendisine: “Kalk, Tayyibe’yi kaz!” dedi.
Abdulmuttalib, bir an neye uğradığını şaşırdı. Kısa süren bir şaşkınlıktan sinek vızıltısını andıran kısık bir sesle tonuyla: