Yıkılan benim evim miydi sadece? Göçük altında kurtarılmayı beklerken dışarıda ne olduğunu bilemeden sadece bunu düşünüyor insan, yıkım sadece benim evimde değildi… yıkım mahallemde, yıkım şehrimin her yanındaydı. İnsanın organları ağlar mı diye sordu… anlam vermeye çalıştım, bu acı her dilden farklı dökülüyordu. Ciğerimin ağladığını hissettim dedi, göçükten çıkarıldıktan günler sonra beni kucaklayan kardeşim. Umut’um… Öyle bir acıydı ki bu, taşı toprağı ağlattı. Öyle bir acıydı ki bu, kağıda kaleme ses oldu.