Ezdi sala 1945an meha avrêlê roja sisîyan li gundê bi navî Qarîcik, ku girêdayi bajarê Semsûrê ye li dayika xwe bûme. Wek mîna nuha, ew demê borî jî siyaseta tirkan ya nîjadperest li ser Kurdên Semsûrê jî helandine-ka hovane meşandin. Gelê Semsûrê hîn jî di bin çerxa helandinê dene. Ew pirtûka bi navî "Di Qûntara Çiyayê Bêllîyê de Mêrxasê Mirdêsî Apê Osman Sebrî" Pirtûka min ya pêncemîne.

Mir Celadet Bedirxan, ji Osman Sebrî re gotibû: "Dinêrim ku di aqlê te da tim çîrokê şoreş û lêxistinê heye. Lê Kurdistana ku bi merivekî bê çêkirin, yê bi destî merivekî jî hilweşe."

"Pir sipas ji te re Apo. Bi dil û ramaneke xweş razê. Em gelê Kurd, em ciwanên Kurd bîr û baweriya te qet bîrva nakin. Em ti cara ew welatê ku te jê hez kirî û ji bo azadî û vejandina çanda wî welatî xebat kirî, ew jî te ji bîr nakin. Tu nimûneya niştimanperweriyê bûyî. Ew agirê ku di dilê te de vêketî û dikele û dişewite ti caran venamire."