Peyami Safa, 2 Nisan 1899 tarihinde İstanbul’da dünyaya geldi. Babasını erken yaştan kaybeden Safa, ilk öğrenimine devam ederken ortaya çıkan bir hastalığından dolayı 1910 yılında başladığı Vefa İdâdîsi’ni bırakmak zorunda kaldı. Yaşadıkları geçim sıkıntısını biraz da olsa azaltabilmek için Posta Telgraf Nezâreti’nde işe başladı. 1971 yılında Rehber-i İttihad Mektebi’nde öğretmenlik yaptı. Abisiyle çıkarmış olduğu Yirminci Asır gazetesinde Asrın Hikâyeleri başlıklı yazılar yayımlamaya başladı. Alemdar gazetesinin hikâye yarışmasında derece aldı. Tercümân-ı Hakîkat, Havadis, Tasvîr-i Efkâr, Son Telgraf, Son Saat ve Son Posta gibi gazetelerde çalıştı. İlk uzun hikâyesi Gençliğimiz ve ilk romanı Sözde Kızlar 1922 yılında yayımlandı. Maurice Leblanc’ın ünlü eseri Arsen Lüpen’den ilham alarak 1924 yılında Cingöz Recai karakterini okurlarla buluşturdu. Okurlar tarafından büyük ilgi gören Cingöz Recai bir kitap dizisi olarak çıkmaya devam etti. Server Bedi takma adıyla çeşitli romanlar kaleme aldı. Bilinç akışı tekniğinin kullanıldığı Dokuzuncu Hariciye Koğuşu romanı 1930 yılında, Yanlış Batılılaşma’nın toplum üzerindeki etkisini anlatan Fatih Harbiye romanı 1931 yılında, Parapsikolojik ve metapsişik konularına değindiği, Doğu- Batı sentezinin ütopya olarak sunulduğu Yalnızız romanı 1951 yılında, materyalizm, mandacılık ve milliyetçilik fikirlerinin kitabın ana teması olarak işlendiği Biz İnsanlar romanı ise 1959 yılında okurla buluştu. Peyami Safa, 15 Haziran 1961 tarihinde hayata veda etti.
|
